Tragedia obejmuje pięć dni w tygodniu, podczas których dochodzi do fatalnej sekwencji akt rozpoczyna się od bójki służących, należących do dwóch walczących ze sobą rodzin – Montecchi i Capuleti. Nie jest jasne, co spowodowało tę wrogość, jest tylko oczywiste, że jest ona długotrwała, wciągająca w wir namiętności zarówno młodych, jak i starych. Do służących szybko dołączają szlachetni przedstawiciele obu domów. Na oświetlonym w lipcowym słońcu placu toczy się prawdziwa bitwa. Mieszczanom zmęczonym walkami z trudem udaje się rozdzielić walczących. W końcu przybywa najwyższy władca Werony – książę, który pod groźbą śmierci nakazuje zakończenie starcia i gniewnie placu pojawia się Romeo, syn Montecchi. Wie już o ostatniej bitwie, ale jego myśli są zajęte innym. Jak przystało na jego wiek, jest zakochany i cierpi. Przedmiotem jego niepodzielnej pasji jest pewna niedostępna piękność Rosalina. W rozmowie ze swoim przyjacielem Benvolio dzieli się swoimi doświadczeniami. Benvolio dobrodusznie radzi spojrzeć na inne tym czasie Capuleti odwiedza krewny księcia Parys, który prosi o rękę jedynej córki właścicieli. Julia nie skończyła jeszcze czternastu lat, ale jej ojciec zgadza się na propozycję. Parys jest szlachetny, bogaty, przystojny. Capuleti zaprasza Parysa na doroczny bal, który dają tego wieczoru. Gospodynia udaje się do kwatery swojej córki, aby zawiadomić o ślubie z Parysem. Julia jest pogodna i posłuszna woli młodych mężczyzn z obozu wroga, w tym Benvolio, Mercutio i Romeo, wchodzą pod maskami na bal karnawałowy w domu Capuleti. Wszyscy są gorące i żądne przygód. Szczególnie kpiący i elokwentny jest środku balu, pośród przypadkowych fraz wymienianych między gospodarzami i gośćmi, Romeo i Julia spotykają się po raz pierwszy, i miłość uderza w nich jak oślepiająca zmienia się natychmiast dla obu. Dla Romeo od tego momentu nie ma innych on zaczyna mówić, jego głos rozpoznaje kuzyn Julii Tybalt , który natychmiast chwyta się za miecz. Właściciele błagają go, żeby nie robił zamieszania. Zauważają, że Romeo jest znany ze szlachetności i nie będzie z nim kłopotów, nawet na balu. Zraniony Tybalt żywi międzyczasie Romeo wymienia kilka zdań z Julią. Jest przebrany za mnicha, a ona za kapturem nie widzi jego twarzy. Kiedy dziewczyna wymyka się z sali na wezwanie matki, Romeo dowiaduje się od jej opiekunki, że Julia jest córką gospodarzy domu. Kilka minut później Julia dokonuje tego samego odkrycia – dzięki tej samej opiekunce dowiaduje się, że Romeo jest synem ich wroga!Benvolio i Mercutio opuszczają bal, nie czekając na przyjaciela. Romeo w tym czasie cicho wspina się po ścianie i chowa się w gęstym ogrodzie Capuleti. Instynkt prowadzi go na balkon Julii, gdzie słyszy, jak ona wymawia jego imię. Nie mogąc tego znieść, odpowiada. Rozmowa dwojga kochanków zaczyna się od nieśmiałych pytań, a kończy przysięgą miłości i decyzją o natychmiastowym połączeniu ich więcej oddaję, tym jestem bardziej bezgraniczna i bogatsza. Tak mówi Julia o uczuciu, które ją uderzyło. Od tego momentu Romeo i Julia działają z niezwykłą stanowczością, odwagą i zarazem ostrożnością, całkowicie poddając się pochłaniającej ich miłości. Nagle przekształcają się w ludzi mądrych z bogatym powiernikami są mnich Laurenty, spowiednik Romea i opiekunka Julii. Laurenty zgadza się potajemnie ich poślubić – ma nadzieję, że związek młodych Montecchi i Capuleti będzie służył pokojowi między obiema rodzinami. W pokoju mnicha Laurenty odbywa się ceremonia ślubna. Kochankowie są przepełnieni w Weronie lato jest wciąż upalne, a w niektórych krew gotuję się w żyłach od tego upału. Szczególnie wśród tych, którzy szukają pretekstu do wykazania się odwagą. Mercutio spędza czas na placu i dyskutuje z Benvolio, który z nich bardziej lubi kłótnie. Kiedy pojawia się łobuz Tybalt i jego przyjaciele, staje się jasne, że kłopoty są niezbędne. Wymiana obraźliwymi słowami zostaje przerwana Przez przybycie Romeo. „Zostaw mnie w spokoju! Oto osoba, której potrzebuję – oświadcza Tybalt i kontynuuje: – Romeo, cała esencja moich uczuć do Ciebie jest wyrażona w słowie: jesteś łajdakiem. Jednak Romeo nie chwyta miecza w odpowiedzi, mówi tylko Tybaltowi, że się myli. W końcu po ślubie z Julią uważa Tybalta za swojego krewnego, prawie brata. Ale nikt jeszcze tego nie wie. Tybalt nadal kpi, dopóki wściekły Mercutio nie interweniuje: muszę zmyć to krwią. Walczą na miecze. Romeo, przerażony tym, co się dzieje, pędzi między nimi ale tym momencie Tybalt uderza Mercutia, po czym szybko znika ze swoimi wspólnikami. Mercutio umiera w ramionach jest w szoku. Co więcej, rozumie, że Mercutio umarł przez niego. W tym momencie Tybalt ponownie pojawia się na placu. Wyciągnąwszy miecz, Romeo spada na niego w „ognistej wściekłości”. Walczą w ciszy i w szale. Kilka sekund później Tybalt pada martwy. Benvolio ze strachu każe Romeo pilnie uciekać. Mówi, że śmierć Tybalta w pojedynku zostanie uznana za morderstwo, a Romeo grozi egzekucja. Romeo odchodzi, przygnębiony tym wszystkim, co się wydarzyło, a oburzone mieszczanie wypełniają plac. Po wyjaśnieniach Benvolio, książę ogłasza werdykt: Romeo jest skazany na wygnanie – inaczej dowiaduje się o strasznych wieściach od opiekunki. Jej serce ściska się z powodu śmiertelnej udręki. Żałując śmierci swojego brata, jest jednak nieugięta w usprawiedliwianiu 1 2

So, die letzte Station unserer Italienreise ist Verona. Die Stadt von Romeo und Julia. Den Balkon musste Heiner, unseren Kindern zeigen, klar. Ursprünglich wollte er mit Maya die Szene auf dem Balkon nachspielen, aber es war leider zu voll. Trotzdem hatten wir sehr viel Spaß. Was liegt ihr an Verona besonders? Vielleicht das Kolosseum?

romeo i julia balkon