W pokoju papieża na komodzie tuż obok biurka znajduje się statuetka śpiącego św. Józefa. Za każdym razem, kiedy Franciszka trapi jakiś problem, przelewa go na kartkę papieru i wkłada pod figurkę – po to, aby we śnie św. Józefowi ukazały się papieskie sprawy. Pod figurką jest dużo karteczek, bo jak mówi sam papież: „Święty Józef śpi, ale śpiąc, troszczy się o Kościół”. Ulubiona modlitwa papieża Franciszka – odmawia ją codziennie od 40 lat. Franciszek podzielił się swoją ulubioną modlitwą do św. Józefa podczas środowej audiencji ogólnej. „Właśnie z tego powodu chciałbym zakończyć tę katechezę modlitwą do świętego Józefa, do której jestem szczególnie przywiązany i którą odmawiam codziennie od ponad czterdziestu lat. Jest to modlitwa, którą znalazłem w modlitewniku Sióstr Jezusa i Maryi, pochodząca z 1700 roku, z końca 1700 roku. To bardzo piękne, ale bardziej niż modlitwa jest to wyzwanie rzucone temu przyjacielowi, temu ojcu, temu naszemu opiekunowi, którym jest św. Józef. Wspaniale byłoby, gdybyście nauczyli się tej modlitwy i mogli ją powtarzać” Modlitwa do św. Józefa pochodząca z 1700 roku „Chwalebny Patriarcho, Święty Józefie, w którego mocy jest uczynienie możliwym tego, co niemożliwe, spiesz mi na pomoc w chwilach niepokoju i trudności. Weź pod swoją obronę sytuacje bardzo poważne i trudne, które Ci powierzam, by miały szczęśliwe rozwiązanie. Mój ukochany Ojcze, w Tobie pokładam całą ufność moją. Niech nie mówią, że przyzywałem Ciebie na próżno, a skoro z Jezusem i Maryją możesz wszystko uczynić, ukaż mi, że Twoja dobroć jest tak wielka, jak Twoja moc. Amen” Ten wpis został opublikowany w kategorii Aktualności. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.
Przemówienie Papieża Franciszka podczas uroczystości upamiętniającej 50. rocznicę ustanowienia Synodu Biskupów 17.10.2015 Autor/źródło: , BP KEP, licencja: 0 W sobotę 17 października w watykańskiej Auli Pawła VI odbyła się uroczystość upamiętniająca 50. rocznicę ustanowienia przez papieża Pawła VI Synodu Biskupów.
Papież obchodzi dziś swoje 79-te urodziny. To piękny wiek, dlatego przygotowaliśmy dla was 10 cytatów Franciszka, w których mówi o starszych (ale młodych duchem) osobach. 1. Wchodzę w wiek podeszły i się temu nie opieram. Przygotowuje się do tego, a nie chce być winem kwaśnym, tylko dojrzałym. Zgorzknienie starca jest czymś najgorszym, to droga, z której nie ma powrotu. 2. Żyjemy w czasach, w których ludzie starsi się nie liczą. Brzydko tak powiedzieć, ale oni są odrzucani, bo przeszkadzają. 3. Starsi ludzie to ci, którzy niosą nam historię, którzy niosą nam nauczanie i wiarę, zostawiają nam spuściznę. Oni jak stare wino mają wewnętrzną siłę, by przekazać nam szlachetne dziedzictwo. 4. Naród, który nie opiekuje się dziadkami i nie szanuje ich, nie ma przyszłości, bo nie ma pamięci, stracił ją. 5. Kościół nie może i nie chce podporządkować się mentalności niecierpliwości, a tym mniej obojętności i pogardy wobec starości. Musimy rozbudzić zbiorowe poczucie wdzięczności, uznania, gościnności, które sprawiają, że człowiek starszy czuje się żywą częścią swej wspólnoty. 6. Brak zdrowia i niepełnosprawność nie są dobrym powodem, aby wykluczyć lub, co gorsza, usunąć osobę. Osoby starsze najbardziej dotkliwie cierpią nie z powodu osłabienia organizmu i wynikającej stąd niepełnosprawności, ale opuszczenia, wykluczenia, braku miłości. 7. W związku z tym, brak zdrowia i niepełnosprawność nie są dobrym powodem, aby wykluczyć lub, co gorsza, usunąć osobę. Osoby starsze najbardziej dotkliwie cierpią nie z powodu osłabienia organizmu i wynikającej stąd niepełnosprawności, ale opuszczenia, wykluczenia, braku miłości. 8. Za każdym razem, gdy staramy się odczytywać znaki czasu w aktualnej rzeczywistości, wypada słuchać młodych i starszych. Jedni i drudzy są nadzieją narodów. Starsi wnoszą pamięć i mądrość doświadczenia, która zachęca, by głupio nie powtarzać tych samych błędów z przeszłości. 9. Starość jest czasem łaski, kiedy Pan Bóg wzywa nas ponownie, abyśmy zachowali wiarę i przekazywali ją, byśmy się modlili, zwłaszcza modlitwą wstawienniczą. Starcy mają wielki dar rozumienia najtrudniejszych sytuacji, a kiedy się modlą ich modlitwa ma wielką siłę, jest przemożna. 10. Domy starców powinny być płucami ludzkości w każdym kraju, dzielnicy, parafii. Powinny być sanktuariami człowieczeństwa, w których ludzi starych i słabych otacza się opieką źródło:
- Խнтатև իро ичыр
- Χижዩклеσя θфω
Carlo nigdy nikogo nie wykluczał. Życiorys. Carlo urodził się 3 maja 1991r. w Londynie gdzie pracował jego tata (w jednym z banków). We wrześniu powrócili do Mediolanu. Kiedy Carlo skończył 4 lata, rodzice zapisali go do przedszkola, a następnie do szkoły podstawowej, znajdującej się w pobliżu ich miejsca zamieszkania.
Tajemnica krzyża papieża Franciszka Papież Franciszek od niedawna nosi przy sobie tajemniczy krzyż. Wygląda niepozornie, ale jego historia porusza. Okazuje się, że krzyż należał do misjonarza, który zginął z rąk barbarzyńskich fanatyków religijnych w Iraku.
Światło wiary - encyklika papieża Franciszka o wierze. Ikona Roku Wiary. Mozaika Chrystusa z kościoła w Cefalù na Sycylii. ENCYKLIKA. LUMEN FIDEI. OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA. DO BISKUPÓW. PREZBITERÓW I DIAKONÓW. DO OSÓB KONSEKROWANYCH.
Poznaj i wprowadzaj w życie: Evangelii Gaudium nr 120 Na mocy otrzymanego Chrztu, każdy członek Ludu Bożego stał się uczniem misjonarzem (por. Mt 28, 19). Każdy ochrzczony, niezależnie od swojej funkcji w Kościele i stopnia pouczenia w swojej wierze, jest aktywnym podmiotem ewangelizacji i byłoby rzeczą niestosowną myśleć o schemacie ewangelizacji realizowanym przez kwalifikowanych pracowników, podczas gdy reszta ludu wiernego byłaby tylko odbiorcą ich działań. Nowa ewangelizacja powinna zakładać nowy protagonizm każdego z ochrzczonych. To przekonanie przybiera formę apelu skierowanego do każdego chrześcijanina, by nikt nie wyrzekł się swojego udziału w ewangelizacji, ponieważ jeśli ktoś rzeczywiście doświadczył miłości Boga, który go zbawia, nie potrzebuje wiele czasu, by zacząć Go głosić, nie może oczekiwać, aby udzielono mu wiele lekcji lub długich instrukcji. Każdy chrześcijanin jest misjonarzem w takiej mierze, w jakiej spotkał się z miłością Boga w Chrystusie Jezusie. Nie mówmy już więcej, że jesteśmy «uczniami» i «misjonarzami», ale zawsze, że jesteśmy «uczniami-misjonarzami». Jeśli nie jesteśmy przekonani, popatrzmy na pierwszych uczniów, którzy natychmiast po doświadczeniu spojrzenia Jezusa, szli głosić Go pełni radości: «Znaleźliśmy Mesjasza» (J 1, 41). Samarytanka, tuż po zakończeniu swego dialogu z Jezusem, stała się misjonarką, i wielu Samarytan uwierzyło w Jezusa «dzięki słowu kobiety» (J 4, 39). Również św. Paweł, po swoim spotkaniu z Jezusem Chrystusem, «zaraz zaczął głosić w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym» (Dz 9, 20). A my na co czekamy? [pełna treść adhortacji]
. y9cvh99534.pages.dev/345y9cvh99534.pages.dev/140y9cvh99534.pages.dev/311y9cvh99534.pages.dev/19y9cvh99534.pages.dev/73y9cvh99534.pages.dev/248y9cvh99534.pages.dev/178y9cvh99534.pages.dev/334y9cvh99534.pages.dev/234
cytaty papieża franciszka o wierze
